به شیطان گفتم: «لعنت بر شیطان»! لبخند زد.
پرسیدم: «چرا می خندی؟»    
پاسخ داد:«از حماقت تو خنده ام می گیرد»    
پرسیدم: «مگر چه کرده ام؟»    
گفت: «مرا لعنت می کنی در حالی که هیچ بدی در حق تو نکرده ام»    
با تعجب پرسیدم: «پس چرا زمین می خورم؟!»    
جواب داد: «نفس تو مانند اسبی است که آن را رام نکرده ای. نفس تو هنوز  وحشی است؛ تو را زمین می زند.»    
پرسیدم: «پس تو چه کاره ای؟»    
پاسخ داد: «هر وقت سواری آموختی، برای رم دادن اسب تو خواهم آمد»

نوشته شده توسط انجمن علمی ریاضیات کاربردی در چهارشنبه 86/5/3 و ساعت 6:0 صبح | نظرات دیگران()